بررسی نیازهای آموزشی زنان مبتلا به سندرم متابولیک شهر اصفهان در خصوص تغذیه سالم؛ کاربرد الگوی ارتقاء سلامت

زمینه و هدف: سندرم متابولیک از شایعترین بیماری‌ها در عصر حاضر بوده و افزایش قابل توجه موارد ابتلا و عوارض قابل توجه این بیماری، اجرای مداخلات بهداشتی را برای پیشگیری، کنترل و کاهش عوارض آن الزامی می‌نماید. مطالعه حاضر با هدف تعیین نیازهای آموزشی زنان مبتلا به سندرم متابولیک در مورد تغذیه سالم بر اساس الگوی ارتقای سلامت پندر انجام شد. روش کار: در این مطالعه مقطعی 329 نفر به صورت سیستماتیک از بین مراجعین مبتلا به سندرم متابولیک مراکز پنجگانه درمان صنعت نفت اصفهان در سال 1391 انتخاب شدند. داده‌ها توسط پرسشنامه محقق ساخته بر اساس سازه‌های الگوی ارتقای سلامت که طی مرحله‌ای جداگانه، طراحی و روایی و پایایی آن مورد بررسی قرار گرفته بود، جمع‌آوری گردید. برای تحلیل داده‌ها از آزمون T مستقل، ANOVA و همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: نمره آگاهی تغذیه ای افراد تحت آزمون، 07/2± 69/7 بود و در حالی‌که 73 درصد افراد دارای آگاهی متوسط بودند، 2/5 درصد دارای آگاهی ضعیف بودند. نتایج نشان داد که میانگین نمرات آگاهی، فواید درک شده، خودکارآمدی، حمایت اجتماعی همسر و تعهد نسبت به اجرای برنامه در زنان شاغل به طور معنی‌داری بیش از زنان خانه‌دار بود و میانگین موانع درک‌شده در زنان شاغل کمتر از زنان خانه‌دار بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، اگرچه مبتلایان به سندرم متابولیک از رژیم غذایی مناسب آگاهی خوبی دارند، اما به دلیل برخی عوامل دیگر، احساس مناسبی از وضعیت سلامتی خود ندارند. بر این اساس اجرای برنامه‌های آموزشی برای تاثیر بر عوامل موثر بر الگوی ارتقای سلامت پندر، توصیه می‌شود.